‘40 Kilometer lopen is maar een kleinigheid als je aan de omstandigheden van een vluchteling denkt’
In de nacht van zaterdag 16 op zondag 17 juni gaat de Nacht van de Vluchteling van start. Tijdens dit evenement van Stichting Vluchteling lopen duizenden mensen ’s nachts van Nijmegen naar Arnhem. Zij lopen een route van 40 kilometer, om geld op te halen voor de eerste noodhulp aan vluchtelingen wereldwijd. UIT in Arnhem volgt een aantal werknemers van het instituut verpleegkundige studies van de HAN. Vijf vrouwen lopen samen de 40 kilometer van Nijmegen naar Arnhem.
In Nijmegen begint de wandeling waar zo’n 1.000 deelnemers aan meedoen bij de Stevenskerk. De deelnemers lopen vervolgens via Valburg, Elst en Arnhem-Zuid. De volgende ochtend finishen de vermoeide lopers in Stadsvilla Sonsbeek in Arnhem waar Burgemeester Ahmed Marcouch ze op zal vangen. Tegelijk starten ook duizenden lopers in Rotterdam, Amsterdam en Utrecht. Stichting Vluchteling wil hiermee een zo hoog mogelijk bedrag ophalen voor de eerste noodhulp aan mensen die op de vlucht zijn voor oorlog en conflict. Deze hulp bestaat uit schoon drinkwater, voedsel, medische zorg en eerste levensbehoeften.
De vijf collega’s werken allemaal aan de HAN en zijn geënthousiasmeerd door Nikki en Josien die al een keer eerder meeliepen. Wij vroegen alle vrouwen het hemd van het lijf.
Nikki, 28 jaar.
Waarom loop je mee?
,,Uit respect voor alle mensen die hun huis hebben moeten verlaten en een afschuwelijke reis aflegde om zichzelf maar veelal ook hun gezin in veiligheid te stellen.’’
Heb je veel getraind?
,,Ja, we hebben een groepsapp waarin we elkaar laten weten dat we gaan wandelen. Op die manier kan iedereen aanhaken.’’
Als je de 35 km voorbij bent, wie sleept jou er dan doorheen?
,,Josien gaat mij erdoor slepen! Vorig jaar deden we samen mee en toen heb ik veel aan haar gehad.’’
Ben je zelf betrokken bij vluchtelingen of hulp aan vluchtelingen?
,,Een paar weken geleden zat ik na een avond stappen met een vriendin ergens wat te eten. Er kwamen een paar jongens bij ons zitten en we raakten aan de praat. Één van hen bleek een vluchteling uit Syrië van 21 jaar te zijn. Hij woonde hier slechts twee jaar maar sprak vloeiend Nederlands. Ik vroeg hem wat hij het meest mistte uit zijn thuisland. (Ik doelde op eten, drinken, muziek of cultuur). Hij vertelde dat hij zijn vriendin het meest mistte. Zij was onderweg naar Nederland omgekomen. Het verdriet in zijn ogen was hartverscheurend. Daarom loop ik dus mee.’’
Saskia, 56 jaar.
Waarom loop je mee?
,,Ik heb me altijd betrokken gevoeld bij vluchtelingen, wereldwijd maar ook in Nederland. Ik zou ze fijn vinden dat Nederland meer zou doen om deze mensen goed op te vangen en dat ze zich écht welkom zouden voelen. Naar mijn idee is integratie dan makkelijker en zouden mensen met een status kunnen worden opgeleid om het tekort aan arbeidsplaatsen op te vullen.’’
Heb je veel getraind?
Ik wandel ieder weekend. Soms loop ik met mijn zus Ellen en soms met een vriendin, Marieke. Zij loopt ook mee tijdens de Nacht van de Vluchteling.
Als je de 35 km voorbij bent, wie sleept jou er dan doorheen? ,,Mijn zus Ellen kan dit als geen ander.’’
Wat doe je zelf op het gebied van vluchtelingenwerk?
,,In Wijchen koppel ik als wijkdocent, samen met de participatiecoach van vluchtelingenwerk, een viertal 2e-jaars studenten aan vier jonge statushouders die weinig contact hebben met Nederlandse jongeren. Na de meivakantie is het moment daar dat ze elkaar gaan ontmoeten. Ik ben heel benieuwd of het klikt en hoe onze studenten en de jonge statushouders gaan samenwerken. Waar gaan ze elkaar vinden en wat delen ze met elkaar.’’
Miranda, 47 jaar.
Waarom loop je mee?
,,Mijn collega’s Nikki en Josien zijn de initiatiefnemers. Zij zochten collega’s die met hen mee wilden lopen. Na een eerste aarzeling (want: Wel erg ver!) heb ik me opgegeven. Hun motto: ‘als je de 20 km kunt lopen dan kun je ook de 40 km lopen”. Mijn man en ik geven al jaren geld aan verschillende goede doelen, dus ik had mijn collega’s ook kunnen sponsoren. Maar meelopen is toch meer bijzonder en bovendien een hele uitdaging.’’
Heb je veel getraind:
,,Ik heb nu twee keer ongeveer 16 km gelopen. Voordat de wandeltocht van start gaat, ga ik zeker nog een aantal keren oefenen: alleen én met collega’s.’’
Waar ken je iedereen van?
,,Saskia en Nikki werken als docent-onderzoeker in mijn team, maar ik ken niet iedereen. Ik vind het leuk om op deze manier mijn collega’s beter te leren kennen. Samen wandelen verbindt.’’
Als je de 35 km voorbij bent, wie sleept jou er dan doorheen?
,,Na 35 km verwacht ik dat de zonsopgang ons erdoor heen sleept. En anders Nikki en Josien, die al vaker hebben meegelopen.’’
Ben je zelf betrokken bij vluchtelingen of hulp aan vluchtelingen?
,,Vorig jaar deelden Syrische vluchtelingen in mijn woonplaats rozen uit als dank voor de gastvrijheid. Ik vond dat ontroerend en een mooi gebaar. Als ik bedenk in welke omstandigheden zij moeten leven, dan is 40km lopen vermoeiend, maar ook slechts een kleinigheid.’’
Nasira Zaghouli, 38 jaar.
Waarom loop je mee?
,,Omdat ik me, gelukkig, op geen enkele manier kan voorstellen hoe het is om je land, je huis, je thuis te ontvluchten en in volledige onzekerheid te komen op zoek naar een veilige plek. Wij leven in vrijheid en veiligheid en ik hoop dit iets meer te beseffen door mee te lopen. Mensen verlaten nooit zomaar hun land. Feit dat veel anderen dit ook niet beseffen en er zoveel verschillende meningen zijn over dit onderwerp, geeft aan hoe onvoorstelbaar het is.’’
Heb je veel getraind?
,,Ja, ik loop ook mee met De 4-daagse en loop met enige regelmaat afstanden tussen de 10 en 25 km.
Als je de 35 km voorbij bent, wie sleept jou er dan doorheen?
Pas na 35km ;-)? We steunen elkaar al vanaf de eerste kilometers, daardoor stelt die laatste vijf kilometer niets meer voor. Het helpt uiteraard ook heel erg om het doel in je achterhoofd te houden. Wat dat betreft zal ik het heel anders beleven dan De 4-daagse.
Josien, 47 jaar.
Waarom loop je mee?
,,Uit solidariteit met de vluchtelingen.’’
Heb je veel getraind?
,,ik train af en toe een afstand van twintig kilometer. Dan moet het dubbele ook lukken. Zeker als mijn collega Nikki weer mijn voeten intapet!’’
Als je de 35 km voorbij bent, wie sleept jou er dan doorheen?
De laatste vijf loop je met de eindstreep in zicht, al is het op je tandvlees. Dat is het grote verschil met vluchtelingen want zij hebben geen idee wanneer en waar de tocht eindigt. Vorig jaar realiseerde ik me dat ineens tijdens de finish.
Wat is je het meest bijgebleven van vorig jaar?
,,Het was heel bijzonder dat mensen die hun land zijn ontvlucht langs de kant stonden om watermeloen uit te delen.’’