De eerste keer blijft je voor altijd bij. Daarom sturen we Arnhemmers op pad om ze een onvergetelijke culturele herinnering te geven. Deze keer gaan vriendinnen Eline (vleeseter) en Irina (veganist uit Madrid) eten bij Konijnenvoer, het eerste vegan restaurant van Arnhem.
Tekst en foto’s: Eline Joosten en Irina Verhoeve
Tijdens een van onze stedentrips, die keer naar Parijs, wilden we ’s avonds lekker gaan eten. Dit bleek een hele opgave omdat één van ons veganist is. Na meerdere afwijzingen vonden wij een restaurant waar de chef bereid was een veganistisch gerecht te bereiden. Onze hoop groeide, de ober naderde… en daar zat Irina dan… voor een bordje rauwe, kale witlofblaadjes met een bruin randje.
Onderweg naar Konijnenvoer rakelden we deze herinnering weer op. Al grappend over welke salade we zouden bestellen liepen we naar binnen. We werden warm ontvangen door eigenaresse Imane en namen plaats in haar ‘huiskamer’, zoals zij het zelf noemt. Aan de hand van een proeverij wilde Imane ons laten kennismaken met de veganistische keuken van haar vriend Demian. Als vleesliefhebber werd ik nu toch wel een beetje nerveus: zouden ze wel wat anders serveren dan salades?
Risottobal met jackfruit
We begonnen met antipasti voor twee personen: allerlei hartige en zoete tapas in verrassende combinaties, zoals aubergine met een dressing van vegan yoghurt en granaatappelpitjes. Dat smaakte gelijk naar meer!
De hoofdgerechten die volgden waren wel even wat anders dan het bordje witlof van die Franse chef. We kregen tagliatelle met zelfgemaakte pesto, de not so fishy ‘fish-o-filet’ met spitskoolstamppot, een risottobal gevuld met jackfruit en polenta frietjes.
Bosbessentaartje
Bij de aanblik van de prachtig opgemaakte borden liep het water ons in de mond. Het proeven kon eindelijk beginnen. Maar daar ga je als vleeseter: tofu in plaats van vis. Ja, ik hoor je nu al denken… Niets bleek minder waar. Na één hapje had ik het liefst het hele stuk opgegeten; jammer dat ik ‘m moest delen!
Ook bij het opensnijden van de risottobal (ssst, je mag echt geen bamibal zeggen…!) raakten we toch even in de war. Zat daar nou tóch vlees in? Imane kwam toegesneld om ons te vertellen dat dát jackfruit was. Ze had me zo voor de gek kunnen houden.
Onze borden waren in no time leeg, want het eten was echt héérlijk! En een diner is natuurlijk niet compleet zonder een dessert. Wat een geluk dat wij van alle desserts een stukje mochten proeven. God-de-lijk! Onze tip: neem écht het bosbessentaartje.
Geitenwollensokken
Conclusie: als je nog steeds denkt dat veganisten enkel salades eten en geitenwollensokken dragen, dan bewijzen Imane en Demian je graag het tegendeel. Demian vertelde ons dat hij zich laat inspireren door bekende gerechten die hij vervolgens, met kleine aanpassingen, vegan kan serveren.
We hebben gehoord dat er binnenkort zeer waarschijnlijk Aziatisch en Amerikaans op het menu staat.
P.S. Doe een stretchbroek aan als jij ook bij Konijnenvoer gaat eten!