Verlaten Vrouwen is een toegankelijke dansvoorstelling die op 8, 10 en 12 september in Theater aan de Rijn te zien is. Hedendaags danscollectief Arnhemse Meisjes, onderzoekt, opgezweept door het gitaarspel van muzikant Wout Kemkens, alle hoeken en verschijningsvormen van het spectrum ‘vrouw-zijn’. Vanuit verschillende rollen en verwachtingspatronen gaan de danseresen op speelse wijze de diepte in en nemen ze je mee in een herkenbare zoektocht naar hoe het is om in 2020 vrouw te zijn. Wij spraken het danscollectief Arnhemse Meisjes, de winnaars van de Arnhemse Cultuurprijs 2020. Maak kennis met Inbal Abir, Yeli Beurskens, Anna Fransen, Aïda Guirro Salinas en Kim Tuerlings!
Hoe vertaal je het vrouw zijn en de kwesties waarover de voorstelling gaat, naar een dans. Hoe maak je van conceptuele ideeën of thema’s een beweging?
Inbal: Soms vertalen we een metafoor of uitdrukking naar een letterlijke lichamelijke opdracht. We hebben bijvoorbeeld een paar vrouwelijk kwaliteiten uitgekozen en die laten we met het lichaam zien. Denk aan zachte bewegingen of elkaar ondersteunen.
Aïda: Concepten zitten niet alleen in onze geest of ons denkende brein, ze zitten ook in ons lichaam. Ons onderzoek is om die ideeën te vinden en erachter te komen hoe ze bewegen en deze uitdrukken.
Hoe beleef jij deze toch wat absurde ‘coronatijd’, zowel in dans als privé?
Inbal: Ik vind deze tijd heel kwetsbaar, gevoelig en ook verdrietig. Maar ook vol hoop. Ik denk dat veel mensen, door de nieuwe situaties en beperkingen, hun eigen leven weer gaan bekijken en ze stellen bewustere vragen en maken keuzes van hoe ze wilen leven. En dat is volgens mij positief.
Kim: als een absurde tijd. Ik mis(te) het delen van een beleving en ervaring met mensen in een ‘echte’ fysieke nabijheid.
Anna: Heel onwennig. Als danser ben je zo gewend dicht bij elkaar te dansen en elkaar aan te raken, waardoor deze tijd heel onnatuurlijk voelt. Niet alleen als danser trouwens, maar ook als mens. Dat aanraken en dichtbij elkaar zijn heeft een gezond effect op het lichaam.
De voorstelling is bedoeld voor een breed publiek en het hele gezin. Hoe houd je de voorstelling luchtig zodat deze voor iedereen en alle leeftijden leuk blijft?
Inbal: We dealen met ‘vrouwelijke’ kwaliteiten, maar die bestaan juist ook bij iedereen, van welke gender of leeftijd dan ook. Je kunt deze in jezelf herkennen, maar ook in je moeder, vader, vriend of zus. We raken de moeilijke/gevoelige onderwerpen altijd nog steeds met een glimlach en compassie aan.
Anna: Wij houden van herkenbaarheid met een vleugje humor. Daarbij werken we met een live muzikant, Wout Kemkens. Een beetje ruige muziek hier en daar is denk ik voor de mannen ook een goede aandachtstrekker.
Wat is je lievelingsplek in Arnhem om te dansen?
Inbal: In Meinerswijk of in het park Sonsbeek. Arnhem heeft veel groene plekken en dansen buiten is altijd fijn en maakt mij gelukkig.
Kim: Park Zypendaal in het voorjaar, het aardvarken in de zomer, op de trappen van Focus in de herfst en in de winter in de sneeuw op het hoogste punt van Arnhem.
Wat maakt jou een Arnhems meisje?
Kim: Ik heb letterlijk al vele plekken in Arnhem van zeer dichtbij gezien en gevoeld; Arnhem is in mijn huid gekropen.
Anna: Sinds dat ik hier 13 jaar geleden ben komen wonen voel ik me hier helemaal thuis! De combinatie van een gezellig stadscentrum met direct daarnaast een prachtig park is toch wel bijzonder.