Blogger: Suzanne Geluk
Opgewonden lopen we over de Nelson Mandela brug. Over een half uurtje begint de voorstelling dus we hebben er flink de pas in. Trap af, oversteken naar de Scheepswerf, Stadsblokkenweg aflopen, 2e links… We moeten er toch bijna zijn! In the middle of nowhere verschijnt ineens een veldje aan de horizon met sfeervolle stretchtenten, houten opklaptafels, bankjes van boomstammen en een zeecontainer met bar. We zijn er!
Snel bestellen we een wijntje en besluiten er ook wat gemengde nootjes en nacho’s bij te nemen. Met ons drankje in de hand sluiten we achteraan in de rij en wachten (on)geduldig tot we naar ‘binnen’ mogen. Echt naar binnen gaan we natuurlijk niet want de voorstelling is ook dit jaar weer in de openlucht van de ASM-haven. Voor ons prijkt een grote tribune met voor iedereen een dekentje. De felroze stretch overkapping maakt dat wij ons geen zorgen hoeven maken over het weer. Prachtig kijken we uit over de Rijn, met op de voorgrond een niet alledaags piste, waar het straks allemaal moet gaan gebeuren.
Gerda Kalsbeek (zakelijk leider) heet de gasten welkom en vertelt over het thema ‘Hoop’ en de rituelen die tijdens de voorstelling aan de kaak worden gesteld. Nog steeds hebben we geen idee wat we kunnen verwachten. We hebben ons natuurlijk wel een beetje een beeld gevormd bij de omschrijving ‘circustheater’ maar al snel blijkt dat het plaatje in ons hoofd van een ouderwetse Circus Rens tent, ronde piste, witte clowns met rode neuzen en dansende beren (nee, dat laatste is een grapje ?) totaal niet klopt met de werkelijkheid. Nee, HOOP! Cirque de la Liberté is een circus in de breedste zin van het woord. Een voorstelling in de stijl van Cirque du Soleil met theater, muziek, acrobatiek, clown-characters en zelfs een (opblaasbare) olifant.
De live muziek begint te spelen en het wordt al snel doodstil op de tribune. Zelfs alle kinderen zitten muisstil en verwachtingsvol naar het podium te kijken. Niet veel later betreden de 4 internationale circustheaterartiesten het podium. De acts volgen zich in hoog tempo op en prachtige liedjes worden afgewisseld met hoogwaardig circustheater. De voorstelling is ontroerend mooi, spannend, intiem en zeer grappig tegelijk.
Ondanks dat ik niet zo van clowns houd, was Goos Meeuwsen (clowncharacter) mijn absolute favoriet. Wat een mimiek en beheerst spel toont die man! Daarnaast is hij ook nog eens uiterst charmant. Ik heb van het begint tot eind met een grote glimlach op mijn gezicht gezeten. Zijn vrouwelijke tegenspeelster, Helena Bittencourt, toonde een geheel ander clowncharacter; elegant, klassiek, wijs, lief en buitengewoon mooi om naar te kijken. Daarnaast bewijst ze keer op keer ook nog een uitstekende luchtacrobaat te zijn.
Na 1.5 uur was de voorstelling ten einde. De tijd was voorbijgevlogen! Gelukkig was de middag nog niet afgelopen want er wachtte ons nog een heerlijk diner; ‘Spaghetti met olifantentranen’ naar concept van meesterkok Angélique Schmeinck, bereid en geserveerd door medewerkers van Dudok Arnhem. We werden naar een graffiti galerij geleid waar lange rijen gedekte tafels met grote pannen spaghetti klaarstonden. Samen het avontuur beleven, nakletsen over de voorstelling, spaghetti voor elkaar opscheppen en gezellig samen eten. Even behoren ook wij tot de circusfamilie. Jong en oud, arm en rijk; wat verbindt er immers beter dan samen eten?!
Na het diner besluiten we om met het veerpontje van de Stadsblokkenwerf terug te gaan. Nog even kijk ik achterom en realiseer me als echte Arnhem-Noord’er dat Zuid misschien toch zo gek niet is…
Er staan t/m zondag 9 juli maar liefst 19 voorstellingen gepland dus mocht jij je ook willen laten betoveren door deze bijzondere circusfamilie, reserveer dan snel een kaartje via cirquedelaliberte.nl.
P.s. deze fantastische foto’s zijn gemaakt door Dmitry Shakin.