Iedere maand vragen wij Arnhemmers om onze oren en ogen te zijn tijdens evenementen, festivals, exposities en voorstellingen. Franka Otten bezocht t.a.v. NJO Muziekzomer het concert van het Moretti Strijktrio bij Boekhandel Het Colofon en deelt haar ervaring middels deze blog.
‘Jij bent de blogger? Leuk dat je er bent!’ Zo werden mijn vriendin en ik vriendelijk welkom geheten. Ons kaartje lag al klaar. We waren iets aan de vroege kant, dus namen nog even een lekker kopje koffie in het bijbehorende café. We zaten in Het Colofon, de boekenzaak in de Bakkerstraat. Vanaf onze stoel keken we wat rond naar de vele boeken, kaartjes en de fotopresentatie van ArtEZ. Leuke locatie voor een concert, weer eens wat anders dan een standaard concertzaal. We kwamen hier voor het Moretti Strijktrio, één van de concerten georganiseerd door NJO Muziekzomer. Zij organiseren in augustus meer dan 60 concerten en muzikale evenementen in Gelderland.
Iets voor half negen werden we gevraagd naar boven te lopen en klaar te gaan zitten voor het optreden. Het viel ons op dat het een erg grijs publiek was (en de enkeling die niet grijs was, had in ieder geval wel de leeftijd om grijs te kunnen zijn). Dat maakte ons niet uit. Die mensen vonden het vast ook leuk dat een wat jonger publiek interesse kreeg in klassieke muziek.
Drie mooie meiden van onze leeftijd kwamen op, met hun instrument in de hand. Ze namen plaats voor de kast met fantasy boeken. Een mooie setting voor een klassiek concert. Eva op de viool, Marie-Louise op de altviool en Marije op de cello. Vrijwel direct startten ze een levendig stuk. Daarna kwam een korte introductie en uitleg over de stukken die ze gingen spelen. Deze waren van onder andere Penderecki, Dohnányi, en Bach. Yes, die laatste kende ik tenminste! Voelde ik me toch iets minder een groentje tussen deze mensen (letterlijk en figuurlijk).
Bladmuziek is voor mij net Chinees, al zal ik van Chinees misschien zelfs nog meer kunnen begrijpen. Ik heb wel eens geprobeerd gitaar te spelen, maar na vijf minuten klungelen had ik er al geen geduld meer voor. Ik heb dan ook altijd groot bewondering voor mensen die hun instrument wel helemaal beheersen. Het viel me ook op hoe ze alles op elkaar af moeten stemmen en op elkaar ingespeeld moeten zijn. Je zou niet zeggen dat Eva eigenlijk een invaller was voor hun vaste violist Stefaan.
De toeschouwers waren echt aan het genieten. Ik hoorde ze dingen als ‘mooi’ en ‘schitterend’ mompelen, zag instemmende knikjes, een lach op het gezicht en een aantal zat met de ogen dicht de muziek in zich op te nemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook af en toe een kippenvel momentje kreeg. Er zit zoveel gevoel in muziek! Dat was ook goed te zien in de gezichtsuitdrukking van de meiden, die helemaal mee gingen met de sfeer van de muziek. Stiekem kreeg ik soms de associatie van tekenfilmfiguurtjes die elkaar achter na zaten en het hele huis door renden. Mijn vriendin noemde het filmisch, misschien een meer eerbiedige beschrijving. Dit was voor ons de eerste keer bij een concert van NJO Muziekzomer, maar we vonden het zeer verrassend.
Het publiek op leeftijd is, naar mijn idee, een typisch beeld bij klassieke concerten. De muziekzomer van NJO laat je op een laagdrempelige manier kennismaken met klassieke muziek, zodat iedereen eens kan ervaren hoe dat is. Heeft het je interesse gewekt? Kijk dan op www.muziekzomer.nl voor de overige concerten en evenementen.